Hoi allemaal,

Ik zal me even voorstellen. Mijn naam is Mandy, 23 jaar en ‘geboren en getogen’ in Rotterdam. Een bruisende stad, een stad met twee gezichten, een stad die niet stil staat, een stad waar ik als bewoner iets mag betekenen voor mijn omgeving, een stad waar donker plaats mag maken voor licht. Naast mijn baan geniet ik in mijn vrije tijd van sporten, het opzoeken van avontuur (reizen/liften/kamperen) en omgang met jongeren, door bijvoorbeeld mijn huis open te stellen voor jonge moeders, door te sporten op straat met kinderen/jongeren en als reisleider mee te gaan bij jongerenreizen van o.a. Beter-Uit.

Vrede..  een bijzonder woord. Wat versta jij onder vrede? Ben jij vredig op dit moment dat je dit leest? Ervaar jij vrede in het leven? Betekent vrede het hebben van genoeg geld zodat je geen zorgen hoeft te maken? Word je vredig als het weekend is of als alles goed gaat? Ervaar je ook vrede als je leven even minder soepel verloopt en je door diepe dalen gaat?

Ik geloof dat ieder mens vrede kan ervaren, Christen of geen Christen. In mijn ogen is er een bijzondere soort van vrede, vrede zoals de wereld die niet geven kan. Vrede die je kan ervaren ondanks dat er even een tegenslag is of wanneer je week net even minder lekker loopt dat je hoopte. Namelijk: Gods vrede. En die bijzondere vorm van vrede gun ik ook jou. (Ik laat jullie vrede na; mijn vrede geef ik jullie, zoals de wereld die niet geven kan. Maak je niet ongerust en verlies de moed niet. (Johannes 14 vers 27).

 Ik ben christelijk opgevoed en mag dankbaar zijn met de jeugd die ik heb gehad. Een jeugd waarin ik liefde heb ervaren en waarbij ik met beide benen in het bruisende stadsleven mocht staan. Genoeg jongeren die deze liefde niet hebben ervaren tijdens hun opvoeding of tijdens de momenten dat zij met hun beide benen in het bruisende stadsleven stonden/staan.  Deze jongeren gun ik graag iets van Gods liefde en vrede. Door bv. een bemoediging, gebed, het bieden van een luisterend oor, door humor of door samen een potje te voetballen/basketballen.

Ik kijk uit naar wat Iloret de Mar ons gaat brengen. Ik zie uit naar het leggen van contact met jongeren in de kroeg en op het strand, de onverwachte ontmoetingen, persoonlijke gesprekjes, de humor die God ons zeker zal laten zien en bovenal kijk ik uit naar Gods liefde die verspreid gaat worden onder de jongeren.

Mocht je dit lezen, dan nodig ik je uit samen op reis te gaan. Misschien ga je niet fysiek mee op reis, maar ik zou het tof vinden als je toch met ons mee op reis gaat door ons mee te nemen in gebed of wellicht via financiële steun.

Ik wil eindigen met de tekst uit Kolossenzen 4:5 & 6. Een tekst die mij aanspreekt over hoe we mogen getuigen.

Gedraag u wijs tegenover buitenstaanders en benut iedere gelegenheid, en als u wilt weten hoe u op de mensen moet reageren: vriendelijk, maar beslist. (Kolossenzen 4 vers 5)